-
1 zwalić się
сов.свали́ться -
2 zwalić\ się
сов. свалиться -
3 zwalić się
звалитися -
4 zwalić się na kark komuś
= spaść na kark komuś -
5 zwalić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zwalić
-
6 zwalić
zwalać na kupę auf einen Haufen werfen, auftürmen;zwalać winę na k-o fam. die Schuld auf jemanden abwälzen;zwalać obowiązek na k-o fam. die Verantwortung auf jemanden abwälzen;zwalać robotę na k-o fam. jemandem eine Arbeit aufhalsen;zwalać na głowę k-u fam. jemandem aufhalsen;zwalać z nóg k-o fam. jemanden umhauen;zwalać się v/i schwer zu Boden fallen;zwalać się na głowę k-u (odwiedzać) fam. bei jemandem hereinschneien, jemanden überfallen, jemanden überrumpeln -
7 zwalać się
vr(pot: spadać) to fall lub come down; ( przewracać się) to come a cropper (pot), ( przybywać) to show up (pot)zwalić się z nóg — pot to take a spill (pot)
zwalić się komuś na głowę lub kark — to descend on sb
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zwalać się
-
8 oberwać się
сов.1) оборва́ться; сорва́ться, оторва́тьсяwinda się oberwała — лифт оборва́лся
guziki się oberwały — пу́говицы оторва́ли́сь
2) обвали́ться, обру́шиться, ру́хнутьskała się oberwała — скала́ обру́шилась
3) разг. надорва́ться•Syn: -
9 oberwać\ się
oberwa|ć sięсов. 1. оборваться; сорваться, оторваться;winda się \oberwać\ sięła лифт оборвался; guziki się \oberwać\ sięły пуговицы оторвались;
2. обвалиться, обрушиться, рухнуть;skała się \oberwać\ sięła скала обрушилась;
3. разг. надорваться;● chmura się \oberwać\ sięła разг. хлынул ливень (дождь)+1. urwać się 2. obruszyć się, zerwać się, zwalić się 3. podźwigać się
-
10 nawalić\ się
nawali|ć sięсов. разг. набиться битком; набраться;\nawalić\ sięło się ludzi набралось народу;
● \nawalić\ się się na kogoś навалиться на кого-л., придавить кого-л.+natłoczyć się, napchać się, zwalić się
-
11 nawalić się
-
12 powalić się
сов.повали́ться, свали́ться; опроки́нутьсяSyn: -
13 powalić\ się
сов. повалиться, свалиться; опрокинуться+obalić się, przewrócić się, upaść, zwalić się, runąć
-
14 spaść na kark komuś
= zwalić się na kark komuś свали́ться на́ голову кому́-л. -
15 zwal|ić
pf — zwal|ać impf Ⅰ vt 1. (zburzyć) [osoba] to pull down, to knock down [budynek, mur, ścianę]; (powalić) [wichura, podmuch wiatru] to blow [sth] down a. over [drzewo, płot, namiot]; [piorun, bomba] to strike, to hit [komin, drzewo] 2. (przewrócić) [osoba, zwierzę] to knock- zwalić kogoś/coś na ziemię to knock sb/sth to the ground- zwalić kogoś ze schodów to push a. knock sb down the stairs3. (zrzucić na jedno miejsce) to dump [śmieci, makulaturę]; to pile [książki, zakupy]; 4. pot. (obarczyć) to shift [winę, odpowiedzialność] (na kogoś onto sb); to load przen.; to burden (coś na kogoś sb with sth)- zwalić/zwalać na kogoś obowiązki to load sb (down) with responsibilitiesⅡ zwalić się — zwalać się 1. (przewrócić się) [drzewo, ściana, most] to fall a. come down; (spaść) [samolot] to come down 2. pot. [osoba] (upaść) to fall down; (paść ze zmęczenia, słabości) to collapse- zwalić się ze schodów to fall down the stairs- zwalić się z konia/roweru to fall off a horse/bicycle- zwalił się na łóżko he collapsed on the bed pot.3. pot. (pojawić się) zwaliło się na nas za dużo pracy we’re up to our ears with work- wkrótce zwalą się na nas nowe zmartwienia there are plenty of other problems on the way pot.4. pot. (zgromadzić się) [tłumy, turyści] to descend (na kogoś/coś (up)on sb/sth); to flock- publiczność zwaliła się tłumnie na wystawę the public flocked to see the exhibition- co roku do nadmorskich kurortów zwalają się tysiące gości every year thousands of visitors descend on the seaside resortsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zwal|ić
-
16 zwalać
impf ⇒ zwalić* * *(-am, -asz); perf -ić; vt(strącać: książki, doniczki) to knock down, (wyładowywać: węgiel) to dump; (pot: odpisywać) to crib (pot)zwalać coś na kogoś — (pot) (obowiązki, pracę) to load sb down with sth; ( winę) to pin sth on sb
* * *ipf.1. (= strącać, przewracać, burzyć) knock down; zwalić kogoś na ziemię l. z nóg knock sb off sb's feet.2. (= wyładowywać) dump; zwalać (na kupę) (= ładować) heap (up), pile (up).4. pot., szkoln. (= odpisywać) crib ( od kogoś off (of) sb).ipf.1. (= spadać) fall l. come down; (= przewracać się) fall; zwalić się na łóżko pot. hit the sack; drzewo zwaliło się na samochód the tree crushed the car; zwalić się z nóg pot. take a spill.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zwalać
-
17 wal|ić2
impf Ⅰ vt 1. (przewracać) [wichura, podmuch] to blow down a. over ⇒ powalić 2. (burzyć) [robotnicy, spychacz] to pull down [dom, mur] ⇒ zwalić Ⅱ vi pot. 1. (obficie, intensywnie) [śnieg, deszcz, grad] to pelt down; [deszcz, słońce] to beat down; [światło, blask] to glare; (gwałtownie, głośno) [deszcz, ulewa] to belt down- reflektor walił po oczach the spotlight glared straight into the eyes- żar walił z nieba/od pieca the heat from the sky/oven was intense2. (wydobywać się) [woda, krew] to gush (out); [ciecz, dym] to pour out; [dym, para] to billow; [zapach, smród] to come- doliną walą spienione potoki foamy streams are rushing down the valley3. (przemieszczać się) [ludzie, tłum] to flock; (w panice) to stampede- tłumy walą tysiącami, aby obejrzeć film people are flocking in their thousands to see the film- przerażeni widzowie walili do wyjścia horrified spectators stampeded for the exit- wal teraz prosto do domu now make straight for home4. (mocno bić) [serce, puls, tętno] to race, to thump- waliło mu w skroniach he felt a drumming in his temples5. wulg. to bang wulg. [dziewczynę] Ⅲ walić się 1. (rozpadać się) [dom, mur, kolumna] to crumble; [budowla, szopa, płot] to fall apart; [budynek, most, ściana] to fall down ⇒ zawalić się 2. przen. [system, układ, związek, organizacja] to fall apart, to crumble; [plan, projekt, kariera] to fail; [rząd, władza, gospodarka] to collapse, to fall down- po śmierci żony czuł, że cały świat/wszystko się wali on his wife’s death he felt his world/everything was falling apart ⇒ zawalić się3. pot. (spadać) [sufit, dach] to collapse; [dachówki, kamienie, stos przedmiotów] to fall down; [osoba] to tumble- samolot/gałąź wali się na ziemię an aeroplane/a branch is falling (down) to the ground ⇒ zwalić się4. pot., przen. (przytłaczać) [obowiązki, odpowiedzialność] to fall (na kogoś on a. to sb); [nieszczęścia, kłopoty] to beset vt- na nas/firmę walą się same trudności we are/the company is beset with difficulties ⇒ zwalić się5. wulg. (odbywać stosunek seksualny) to tumble vt pot. (z kimś sb); [para] to screw wulg.■ choćby się waliło, paliło a. choćby się góry i mury waliły a. choćby świat się walił come hell or high water, come what may- walić kogoś z nóg (szokować) [wiadomość, słowa, wydarzenie] to devastate sb, to be a devastating blow to sb; (osłabiać) [choroba, zmęczenie, upał] to exhaust sb- głód walił uchodźców z nóg refugees were collapsing from hungerThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wal|ić2
-
18 zwalać
( pot)I. vt1) ( zrzucać niechcący) herunterwerfen ( fam), runterschmeißen ( fam); książki, doniczki umwerfen, umschmeißen ( fam)4) (pot: obarczać czymś) abwälzen, schieben\zwalać na kogoś obowiązki die Pflichten auf jdn abwälzen\zwalać na kogoś odpowiedzialność/winę auf jdn die Verantwortung/Schuld abwälzen, jdm die Verantwortung/Schuld in die Schuhe schiebenII. vr2) (pot: przychodzić w gości)3) zwalić się komuś na głowę [ lub na kark] jdn überfallen ( fam), jdn unerwartet und ungelegen besuchen -
19 kark
m (G karku) nape (of one’s neck); (szyja) neck- byczy kark a bull neck- znamię na karku a birthmark on the nape of sb’s neck- skręcić komuś kark to break sb’s neck; przen. to wring sb’s neck■ mieć coś na karku pot. to have sth on one’s hands- mieć a. dźwigać sześćdziesiątkę/siedemdziesiątkę na karku to be in one’s sixties/seventies- mieć kogoś na karku pot. (być ściganym) to have sb breathing down one’s neck pot.; (zajmować się) to have sb on one’s hands pot.- mieć miękki a. giętki kark to be submissive- mieć sztywny kark to be inflexible, to be stiff-necked- nadstawiać karku za kogoś/coś to risk one’s neck for sb/sth- podnieść a. prostować kark to rebel- siedzieć komuś na karku pot. (być kłopotem) to be a burden to sb; (poganiać) to breathe down sb’s neck- ciotka z Australii zwaliła mi się na kark pot. I’ve been saddled with my aunt from Australia- zwalili jej na kark piątkę dzieci pot. they’ve saddled her with the job of looking after five kids- jego pomysły zawsze ściągają nam biedę na kark pot. his ideas always get us in(to) trouble- wsiąść komuś na kark pot. to be in hot pursuit of sb, to be hot on sb’s trail- wziąć sobie kogoś/coś na kark pot. to saddle oneself with sb/sth pot.; to take sb/sth on- wzięła sobie na kark taką ofermę! pot. she saddled herself with a total loser!- złamać a. skręcić kark to break one’s neck- obyś kark skręcił! pot. damn you!- złamania karku! pot. break a leg!* * *pędzić na złamanie karku — to run lub rush headlong
* * *mi1. nape (of the neck); pędzić na złamanie karku run l. rush headlong; mieć głowę na karku have one's head screwed on; mieć sztywny kark be stiff-necked; mieć kogoś/coś na karku be bothered l. pestered by sb/sth; nadstawiać za kogoś/coś karku risk one's neck for sb/sth; ukręcić czemuś kark put an end to sth; skręcić kark break one's neck; ugiąć przed kimś karku bend low before sb; na karku pot. (o czymś, co nadchodzi, zbliża się) approaching, imminent.2. zool., anat. nucha.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kark
-
20 upaść
глаг.• валиться• впасть• вывалиться• завалиться• опадать• падать• пасть• повергнуть• повергнуться• рухнуть• рушить• рушиться• слететь• спадать• упасть* * *upa|ść%1, \upaśćdnę, \upaśćdnie, \upaśćdnij, \upaśćdł сов. 1. упасть; опрокинуться, свалиться;szklanka \upaśćdła стакан опрокинулся; \upaść jak długi растянуться во весь рост;
2. прийти в упадок; разориться;handel \upaśćdł торговля пришла в упадок;
gospodarstwo \upaśćdło хозяйство разорилось;
3. быть отклонённым, провалиться;projekt (wniosek) \upaśćdł предложение было отклонено (не прошло);
4. упасть, слететь;jabłko \upaśćdło z drzewa яблоко упало с дерева; ● \upaść bez czucia (zmysłów) упасть без чувств; \upaść na duchu пасть духом; rząd \upaśćdł правительство пало; sztuka \upaśćdła а) искусство пришло в упадок;
б) пьеса провалилась;kobieta \upaśćdła павшая женщина+1. paść, przewrócić się, zwalić się 4. zlecieć
* * *I upadnę, upadnie, upadnij, upadł сов.1) упа́сть; опроки́нуться, свали́тьсяszklanka upadła — стака́н опроки́нулся
upaść jak długi — растяну́ться во весь рост
2) прийти́ в упа́док; разори́тьсяhandel upadł — торго́вля пришла́ в упа́док
gospodarstwo upadło — хозя́йство разори́лось
3) быть отклонённым, провали́ться4) упа́сть, слете́тьjabłko upadło z drzewa — я́блоко упа́ло с де́рева
•- upaść bez zmysłów
- upaść na duchu
- rząd upadł
- sztuka upadła
- kobieta upadłaSyn:II upasę, upasie, upasł, upaś, upasiony, upasieni сов.откорми́тьSyn:
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zwalić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}na kark {{/stl 13}}{{stl 7}} przybyć niespodziewanie, narażając kogoś na uciążliwości, pojawić się w niewłaściwym momencie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Goście zwalili się jej na kark dobrze po północy. Tyle spraw… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwalić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. zwalać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwalić się — 1. pot. Coś zwaliło się, spadło komuś na głowę, na kark, posp. na łeb «ktoś został obarczony niespodziewanie przykrym, uciążliwym obowiązkiem»: (...) przestał się uśmiechać i powiedział, że nie jest nawet zastępcą tamtego, tylko zwaliła mu się… … Słownik frazeologiczny
zwalić się z nóg — {{/stl 13}}{{stl 7}} bezwładnie upaść, przewrócić się gwałtownie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zakręciło mu się w głowie i zwalił się z nóg. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwalić się — Mieć wytrysk spermy Eng. To ejaculate semen … Słownik Polskiego slangu
zwalać się – zwalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} spadać, przewracać się (na kogoś, coś) z dużą siłą, całym ciężarem, bezwładnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwalić się ze schodów, z krzesła. Zwalać się na łóżko … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwalić — dk VIa, zwalićlę, zwalićlisz, zwal, zwalićlił, zwalićlony zwalać ndk I, zwalićam, zwalićasz, zwalićają, zwalićaj, zwalićał, zwalićany 1. «waląc, rzucając, zgromadzić coś w jednym miejscu, zsypać razem, bezładnie; zrzucić z góry na dół» Zwalić… … Słownik języka polskiego
zwalać się — 1. pot. Coś zwaliło się, spadło komuś na głowę, na kark, posp. na łeb «ktoś został obarczony niespodziewanie przykrym, uciążliwym obowiązkiem»: (...) przestał się uśmiechać i powiedział, że nie jest nawet zastępcą tamtego, tylko zwaliła mu się… … Słownik frazeologiczny
gruchnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzyć się o coś mocno, boleśnie, powodując hałas : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gruchnąć się o drzwi. Gruchnąć się w palec, w nogę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uwalić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, uwalić sięlę się, uwalić sięli się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} paść, zwalić się bezwładnie na coś; też: położyć się, usadowić się wygodnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uwalił się na łóżko. Pies uwalił się na kanapie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przewrócić się ciężko, bezwładnie, całym swym ciężarem; zwalić się, runąć, gruchnąć (zwykle o czymś wysokim) : {{/stl 7}}{{stl 10}}W czasie burzy maszt powalił się na pokład. Stracił przytomność i powalił się bezwładnie na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
